Uzunyayla,Türkiye'de,İç Anadolu Bölgesi'nin Yukarı Kızılırmak Bölümü'nde bulunan yüksek düzlük alan.Genel olarak Seyhan Irmağı'nın kolu Zamantı Irmağı çevresindeki düzlüklerden oluşur.Arazi,genel olarak 1.500 m'den yüksek,düzlüklere gömülmüş vadi tabanlarında da 1.500 m'nin altında olan düzlükler biçimindedir.Güneydoğuki Tahtalı Dağları Uzunyayla'yı Doğu Anadolu'daki öteki dağlardan ayırır. Kışları çok sert geçer.Ekim ayından haziran başına değin don olayı yaşanır.Bozkır (ot) bitkileriyle kaplı olan Uzunyayla'da küçükbaş hayvan ve at yetiştirilir.Yerleşmeler vadi tabanlarındaki köylerde toplanmıştır.Burası,daha önceleri,kışlağı Çukurova olan göçebe Avşarlar'ın yaylağı konumunda idi.1858 Osmanlı Tapulandırma Kanunu sonucu Avşarlar yerleşik yaşama zorlandı,Uzunyayla yöresi de,1860 yılı ve sonrasında Adıge ve diğer Kuzey Kafkasya göçmeni toplulukların yerleşimine tahsis edildi.Yörede yetiştirilen Kabartay (Çerkes) atları,uzun süre Osmanlı ve Türk Ordusu süvari birliklerince kullanılmıştır.Yörede en fazla Kabartay,daha sonra Hatukay kökenliler yaşar.Abaza,Abadzeh,Karaçay,Çeçen,Oset ve Dağıstanlı gibi diğer toplulukların köyleri de vardır.Türkçe dışında,yaygın olarak Kabartayca konuşulur.Yörenin güney kenarında bulunan Pınarbaşı başlıca geleneksel merkezdir.Gemerek,Kangal ve Şarkışla öteki önemli merkezlerdir.